Pastora González Vietes, Te echamos de menos mamá. Tres años desde tu pérdida, pero sigues con nosotres.

“Nai, veño pra darche un bico

como solía facer cando era un cativo

veño a rendirte homenaxe

por amor e por respeto

e sí, son bandoleiro.

Tamén son o teu fillo

nai queroche!!

hoxe por ti volvo a ser neno

non un bandido feroz

senon o cativo

que quere os teus bicos”

“A la reina indiscutible de mi corazón.

A la única persona ante la cual me arrodillaré”

Xosé Tarrío González

Qué mejor manera para recordarte que con estas palabras llenas de amor y ternura que te dedicó tu hijo Xosé.

Amada Pastora, mamá de las ratuelas mágicas, el faro que nos guía, a nosa Nai Imperdible, la persona más extraordinaria del mundo.

Te fuiste de cuerpo presente, pero sigues a nuestro lado, como el primer día. Tu energía nos sigue deslumbrando para no sucumbir ante la apatía, tu fuerza nos contagia para seguir con la cabeza bien alta, tu amor nos envuelve para cuidarnos con ternura, tu espíritu ingobernable nos emana ánimos infinitos para Que La Lucha No Muera.

Desde a distancia o teu calor e carinho sempre está ahí.

Mándomosche a Lúa tódalas noites pra que che sorría.

Quéromosche moito Pastora.

Que a loita non morra!

Pastora VIVE! 💜 🐭 🌹